உங்களால் பயன்பெறுவது மக்களா? அம்மக்களின் எதிரியா?

மக்களுக்காக உழைக்கின்ற ஒரு அமைப்பிற்கு சொத்து அம்மக்களின்
உணர்வுகள்தான்!
இன்று புலிஎதிர்ப்புவாதம் எல்லாம் தம்தலையில் அடித்து ஒப்புவிப்பது என்ன? தமது அமைப்புக்களின் வாழ்வே மக்களுக்கு பயன்படத்தான் என்பது.
வரிக்குவரி இவர்களின் புலிஎதிர்ப்பு வாய்பாடுகளில் நம்பகத்தன்மைக்கு ஆயிரம் ஓட்டைகள் இருப்பினும், எமது கேள்வி இவைகளின் ஆணிவேரை பிடுங்கிப் பார்க்கவே விரும்புகிறது.
மக்கள் போற்றுவது புலிகளையா? இல்லை புலிஎதிர்ப்புவாதத்தையா? என்ற கேள்வியின் பதிலில்: உண்மையை வெளிச்சத்துக்கு தரும் நியாயம் இருக்கின்றது,
புலத்தில் புலிகளின்பால் பொங்கி எழும் மக்கள் ஆதரவு, உலகத் தமிழர்களின் புலிஆதரவுக்கு சாட்சியாய் விளங்குகின்றது.
மக்கள் ஆதரவு எமது பக்கமே உண்டு என்பது மகிந்தாவின் வாய்ச்சொல்லில் வந்தால் என்ன? புலிஎதிர்ப்புவாதத்தின் வாய்ச்சொல்லில் வந்தால் என்ன?
நெருப்பென்ற சொல்லு சுடுவதில்லைப் போல்த்தானே இதுவும்.
இரயாகரன் முதல் அனைத்து அடிவருடிகளும் மக்கள் ஆதரவுப்பலத்தில் புலிகளைவிட நாம்தான் சிறந்து விளங்குகின்றோம் என்று நிரூபிப்பதே, அவர்களின் பயன் மக்களுக்கா, இல்லை அவர்தம் எதிரிகளுக்கா என்ற உண்மை முகத்தைக் காட்டப் போதுமான ஆதாரம். எங்கே! முடியுமா எவருக்காவது?

இந்தி(ய)க் கொள்கையும் ஈழமும்!

இந்தியவாதம் தமிழர் இனப்பிரச்சினையை எப்படிக் கையாண்டது?
மனிதாபிமானம் கடைப்பிடிக்கப் பட்டிருக்கின்றதா?
சொந்த தேசநன்மையின் பொருட்டு அடுத்ததேசியத்தின் உணர்வுகள் உதாசீனம் செய்வது உலக அரசியலின் மரபு தானே என்று வாதிடலாம்?
கையாண்ட முறை இந்தியாவுக்கு உரியதாய் அல்லாமல் இந்தி-யாவுக்கு உரியதான இயல்பு தெளிவாகத் தெரிகின்றமைதான் எமது விவாதத்தின் அடிப்படையே!
இந்தியா என்ற அரசியலில் தமிழ்நாட்டின் பங்குக்கு மரியாதை கிடைக்கின்றதா? என்பதே முன்னுரிமை அளித்து விவாதிக்கப் படவேண்டிய விடயம்.
ஈழத்தில் குயறாத்தியோ, இந்திகாறரோ வாழ்ந்திருந்தால்
வாழும் உரிமைக்கு போராடி குற்றுயிராய் கிடக்கும் தன் இனத்தை
அதற்க்கு காரணமான அந்த ஆபத்திடமே கூட்டிக் கொடுக்கும் ஒரு வியாபாரத்தை இந்தியக் கொள்கை என்று இந்த அரசு செய்திருக்குமா?

எனவே இந்த ஈனத்தனத்துக்கு காரணமான இந்திய செயற்பாடுகளை ஒருதமிழனாய் இருந்து ஆதரவாகப் பேசுகின்றான் என்றால் அவன் தமிழ் உணர்வுக்கு சந்ததிப்பகை கொண்ட ஒருவனாய்த்தான் இருக்க வேண்டும்!

சில அற்பங்களின் புலிஎதிர்ப்பும் அதன்மீதான பார்வையும்!

இதர அமைப்புக்களின் செயற்பாடுகளை ஒரு முடக்கநிலைக்கு கொண்டு வந்த அந்தக்காலம்,
முப்பத்தைந்து வருட முதிர்ச்சியில் பெருவிருட்சமாய் விளங்கும் புலிஅமைப்பு
அன்று அதன் வளர்ச்சி நிலையில் ஒரு செடிபோல் இருந்தகாலம்,
இவர்கள் சொந்த அநுபவம் கொண்டு புலியை அறிந்தது இருபத்தி ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்னால் வருகின்ற ஒரு சிறிய காலப்பகுதி மட்டும்தான்.
புலிகளின் காலத்துக்குள் முழுமையாக வாழ்ந்து கொண்டிருப்பவர்களுக்கு
இந்த அற்பங்கள் புலியிசம் பற்றி கற்றுக்கொடுக்க நினைப்பது அறிவீனமா? அல்ல அங்கு வாழ்கின்ற அனைவரும் விளங்காதவர்கள் என்ற எண்ணமா?
தமிழீழத்தை மீட்கும் போர் இன்று ஒரு கடினமான பாதையில் நிற்கின்றது என்றால்
அதன் இயக்கமாக இருக்கும் புலிகளின்பால் உள்ள பொறுப்பு பறிய ஆராட்சியை தற்காலிகமாக தள்ளி வைத்து தனியே தமிழீழத்தின் புதுப் பிறப்பு ஏற்படுத்தும் பாதிப்புக்கு பூகோழ அரசியல் காட்டப்போகும் மறுதாக்கம் என்ன?
நிட்சயமாக எந்த ஒரு பிராந்திய சக்தியும் உபயோகப்படும் சாத்தியமே இல்லை.
எனவே இது கல்லில் நார் உரிக்கும் ஒரு விதியாகவே இருக்கப் போகின்றது.
எனவே இத்தகைய பாதகமான ஒரு சூழலில் போராட்டத்தின் ஆயுள் தக்கவைப்பு என்ற ஒன்றே அதன் செம்மையான நடதையை வெளிச்சப்படுத்த போதுமானது.
பணத்தால் போராட்டம் வாங்கப்பட முடியவில்லை என்பதுதானே காலம் எழுதிய வரலாறாய் உள்ளது.
படை பலம் கொண்டு எந்த சக்தியாலும் அணைக்க முடியாத கொள்கைப் பற்று, அதுதான் புலிகளினுடைய மூச்சு என்பது பாரத்தின் சோதனையில் தெரிவான முடிவு. இது உலகமே அறிந்து வைத்திருக்கும் உண்மை அல்லவா?

ஒரு பைத்தியம் போதைகொண்டு பிதற்றுவதற்கு ஈடான தகவல்களின் தராதரம் கொண்ட ஒரு பத்திரிகைதான் தினமின எனும் சிங்களப் பத்திரிகை இதற்கு, ஈடாகவே இங்கும் புலிக்காய்ச்சல் பீடித்த சில அற்பங்கள் புலிஎதிர்ப்பில் ஊடக யுத்தம் செய்கிறார்கள்,
இரயாகரன்,
சிறீரங்கன்,
சோபாசக்தி,
இந்த வரிசையில் இன்னும் பலர்
பணத்தாசை ஊட்டி வளர்த்த அந்தக் கொள்கைதான் உங்கள் பகுத்தறிவை விலங்கிடுகின்றதா?
ஐயா! புலிவாழும் காலம் வரைக்கும்தான் துரோகிகள் காட்டுக்கு மழை!

முப்பது ஆண்டுகளுக்கு மேலாக கனவு கண்டு கொண்டிருக்கின்றார்கள்!


புலி பாசிசத்தின் முடிவும், பேரினவாத பாசிசத்தின் ஆக்கிரமிப்பும்




பி.இரயாகரன் - 2008

Written by பி.இரயாகரன்
Sunday, 27 July 2008 11:46
தமிழ் மக்களுக்கு விடிவு கிடையாது. எந்த சுபீட்சமும் கிடையாது. எந்த நம்பிக்கையும் கிடையாது.
இருண்டு போன பாசிச சூழலுக்குள், மக்கள் மீள மீள அழுத்தப்படுகின்றனர்.

புலிபாசிசத்துக்கு எதிரான வரலாறு, மிக வேகமாக மக்களால் எழுதப்படுகின்றது.
மக்களின் உணர்வுகளையும் உணர்ச்சியையும் சாகடித்து விட்டு, அவர்களை நடைப்பிணமாக்கியவர்கள்,
அதன் சொந்த விளைவையே தான் அனுபவிக்கின்றனர். முடிவின் (புலிப்பாசிசத்தின்) நாட்கள் எண்ணப்படுகின்றது.


புலிகள் அழிந்துபோவார்கள் என்ற கனவுவானில் மிதப்பவர்கள் எவராவது அந்தக் கனவுக்கு புதிய வரவாக இருந்தால் எமது விளக்கம் அவர்கள் அறிவு நிலைக்கு தேவையாகலாம், அவ்வாறு இல்லாமல் முப்பதுவருடங்களுக்கு மேலாக ஒரேவரியைத் திரும்ப திரும்ப சொல்பவர்களுக்கு அது அவசியமே இல்லை இன்னும் சொல்லபோனால் கனவுப்பைத்தியங்கள் என்றுதான் சொல்லவேண்டும்.

இழப்புக்களும், பழையநிலைக்கு மீளமுடியாத தோல்விகளும் புலிகள் கொள்கையின் பாதையைத் தீர்மானிப்பவைகளாக இருந்திருந்தால் அது பாரதப்படையின் காலத்தில் நிகழ்ந்திருக்க வேண்டும் ஏன் எனில் அப்போதுதான் தமது ஆட்சியில் சிறுநிலமும் இல்லாமல் காட்டில் மறைந்து வாழ்தல் கதியாக இருந்தது.
அந்த நிலையில் கூட கொண்ட கொள்கையின் மாற்று குறையாமல் காப்பாற்றிய புலிகளுக்கு வாயை அன்றி வேறு ஒன்றுக்கும் வக்கில்லாத நாய்கள் வழி சொல்கிறார்களாம்.
கேட்கும் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லமாட்டார் இரயாகரன் இது சிறுபிள்ளைத்தனமான உபாயம்.
புலிஆதரவை உள்ளங்கையளவாக அளவீடு செய்து கொண்டிருக்கின்றார். எங்கே புலிஎதிர்ப்பு அதைவிட எத்தனை மடங்கு பெரியது அல்ல சிறியது என்று ஆதார பூர்வமாக சொல்ல முடியுமா? இந்த நிலையே அவர் அறிவின் கோளாற்றை வெளிப்படுத்தும் போதிய ஆதாரம்.
தனிமனித தாக்குதல்கள் செய்கின்றோம் என்று முனகிக் கொள்கின்றாராம்!
அவர் இணையபக்க ஆரம்ப காலங்களில் எழித்தறிவு உள்ளவனுக்கு இருக்கும் தராதரத்தைக்கூட மறந்து ஒரு குடிவெறிப் புலம்பலுக்கு இருக்கும் கீழ்த்தரமான வார்த்தைகளை இறைத்தார் தனிப்பட்ட மனிதர்களுக்கு எதிராக உதாரணம் “சாந்தன் அண்ணா பற்றிய விமர்சனத்தில்”

ஒரு தமிழ் ஊடகம் ஒன்றில் சிங்கள அரசுக்கு எதிராக போடும் கூச்சல் அது சிங்களத்தர்புக்கு எந்த மாற்றத்தையும் விளைவிக்க முடியாத ஒரு வினையே ஆகும்.
ஏன் எனில் அது தமிழ்தரப்புக்கு பச்சையாகாத் தெரியும் உண்மை. ஆதலால் இரயாகரன் போன்றோர் சிங்களஅரசுமீது காட்டும் கடும் விமர்சனம் தமது கருத்தியல்நிலையின் நம்பகத்தன்மை இலாபத்துக்காகவே ஆகும்.

சிங்களஅரசின் உண்மையான விரோதம் புலிகள்மீதா?
அவர்களிடம் இருக்கும் தமிழீழ இலட்சியப் பற்றின்மீதா?
இலட்சியத்தை அவர்கள் கை துறக்கத்தாயார் என்றால் சிங்களம் என்ன விலையும் கொடுக்கத் தயார் அவர்தம் உறவுக்கு, எனவே இன்று சிங்களம் தன் சக்திக்கு முடியாத அளவிலும் போரை சுமக்கின்றார்கள் என்றால் புலிகளின் இலட்சியப் பற்றுக்கு கிடைத்த வெற்றியாகும்!
இன்று ஒவ்வொரு சிங்களவனுக்கும் பயங்கரவாதமாகத் தெரிவது புலிகளின் நடைத்தை அல்ல அவர்கள் மண்ணில் கொண்டாடும் நிலஉரிமை.
தமிழீழம் என்ற கனவு எவனுக்கு இருக்கின்றதோ மரணம் அவனுக்கு ஒரு தண்டனையாகத் தகும் இதுவே அவர்களுக்கு இயல்பான எண்ணமாகிறது.
என்வரையின் இரயாகரனின் கும்மாளம் பச்சையாக சிங்கள அரசுக்கு குண்டிகழுவும் செயலேயாகும் இதில் சந்தேகமே இல்லை.
சிங்கள அரசை அச்சம் கொள்ளச் செய்யும் சக்தி புலிகளை அன்றி வேறொன்று இல்லை அப்படி மாற்று சக்திகள் போல் இருப்பவை எல்லாம் புலிகளை அழிக்கும் திட்டத்தின் குட்டித்திட்டங்களாக அரசசக்தியாலேயே உருவாக்கப் பட்டவைதான்.

தமிழ் இனத்தின் அக்கறையில் உதயமான ஒரு சக்திக்கு அந்த இனத்தின் சாவை வியாபாரம் செய்ய முடியுமா?
புலிகளை அழிக்கும் முடிவு இன உரிமையின் விடியலுக்கு வாசல் என்று சொல்கின்ற இவர்கள் ஏன் அந்த உரிமைகளைத்தரும் கதவுகள் புலிகளை வைத்துக் கொண்டே திறக்கக்கூடாதாம்? புலிகள் கண்ணுக்கு முன்னால் ஏன் திறக்கப் பயப்படுகின்றார்களாம்?